سوگند به کوه های ایستاده در مه تالش/ سفر به «باغو» و «تیلار»

انتظار می کشم تا مه ناپدید شود و بتوانم بر فراز تپه تاریخی «رِفِندونگاه» بروم؛ رفندونگاه در زبان تالشی یعنی «آنچه در او پنهان شده است».

- سوگند به کوه های ایستاده در مه تالش/ سفر به باغو و تیلار ایسنا/گیلان انتظار می کشم تا مه ناپدید شود و بتوانم بر فراز تپه تاریخی رِفِندونگاه بروم؛ رفندونگاه در زبان تالشی یعنی آنچه در او پنهان شده است .

از گرما و شرجی جلگه به کوه های تالش پناه آورده ام، حالا پناهم شده بخاری هیزمی.

کُنده چوب را که داخل بخاری می اندازم، ذغال های نیم سوخته جانی دوباره می گیرد.

از پنجره قله تیلار را می نگرم.

مه در حال بالا آمدن است.

گردنه های صعب العبوری که تا یک ساعت پیش به سختی طی کردیم، حالا زیر مه ناپدید شده اند.

حالا فقط نوک قله تیلار پیداست.

گلتاج می گوید تیلار اولیاست، رو به قبله است، قداست دارد پسرش می گوید مردم اینجا وقتی می خواهند سوگند یاد کنند، به کوه تیلار قسم می خورند روی ایوان کلبه می روم؛ چشم به سفیدی می زند.

تنها صدای زنگوله بزهای گله را می شنوم و هرازگاهی صدای پارس سگ های گله.

پسر گلتاج می گوید فقط سه خانوار پاییز و زمستان اینجا می مانند.

اهالی ییلاق دیزگاه تمایل ندارند جاده این مسیر آسفالت شود.